فصد خون شرق تهران
سئو
برزگران/a>
تبلیغات
طراحی سایت
خشکشویی
تصفیه آب
روستای آغشت از توابع البرز

روستای آغشت

روستای آغشت از توابع بخش چندار در شهرستان ساوجبلاغ از استان البرز است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و جمعیتی هشتصد نفره دارد. فاصله روستا تا مرکز دهستان ۱۲ کیلومتر است. این روستا و قلعه‌ی اسرارآمیزش شاید یکی از ناشناخته‌ترین گردشگاه‌های اطراف تهران است و در عین حال یکی از زیباترین‌ها.

روستای اغشت به رودخانه «گلین رود»، از جنوب به روستا های «تکیه اغشت» و «باغبان کلاه» و از غرب و شمال غرب به روستاهای «آجین دوجین» و «ولیان» و از شرق به دره «سیبان دره» و دره «ورده» محدود می شود. با توجه به قرارگرفتن روستای آغشت در منطقه کوهستانی و شرایط آب و هوایی خاص منطقه، اقلیم روستا با زمستان های سرد و تابستان های معتدل به صورت کوهستانی معتدل می باشد. اغشت دارای آب و هوای نیمه خشک داخلی است که نوعی آب و هوای مدیترانه ای است. منطقه ای است ییلاقی با مناظر بسیار زیبا که با این مشخصات سبب مهاجرت و مهاجرت های فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است.

آغشت به چه معنا است؟

علت نام گذاری این روستا وجود آب‌های روان، چشمه‌ها و بارش زیاد بوده است.آغشت از ترکیب دو کلمه آو (به معنی آب) و غشت (به معنی انباشته شدن) به وجود آمده و به معنای جایی است که آب فراوان دارد.

جاذبه های دیدنی روستای آغشت

در این روستا گرمابه‌ای قدیمی وجود دارد که از دهه‌ی چهل خورشیدی تا حدود سال ۱۳۷۰ کار می‌کرده است. بعدها ، دیواره‌ی این گرمابه به شکل زیبایی، آراسته شده است.

یکی از جاذبه‌های دیدنی این روستا قلعه‌‌ی زیبایی است که در آن قرار دارد و تصاویر آن در فضای مجازی منتشر شده است. این دژ زیبا بسیار بزرگ است و دارای چند برج مراقبت است.

کاخ موزه سلیمانیه

معرفی

کاخ سلیمانیه در محدوده ی مرکزی شهر قدیم کرج که در استان البرز قرار گرفته و همسایه ی قدیمی تهران است. به صورت دقیق تر در حد فاصل بلوارهای شهید چمران و امامزاده حسن و در محل فعلی دانشکده ی کشاورزی بنا شده است.این کاخ مربوط به دوره قاجار بوده که در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷  به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. و در سال ۸۹ به کاخ موزه سلیمانیه تبدیل شده است.

کاخ سلیمانیه بیشتر شبیه عمارتی سنتی با معماری خیره‌کننده زیبا است و مانند کاخ‌های پر زرق و برق، فخرفروشی نمی‌کند. هر گوشه از این عمارت بی‌آلایش می‌تواند نگاه شما را برای مدت کوتاهی به خود خیره کند. شاید بتوان گفت که برگ برنده این عمارت برای جلب‌ توجه گردشگران، نقاشی‌های پر نقش و نگار است که گوشه‌ای از زندگی فتحعلی‌شاه و اطرافیانش را به تصویر کشیده‌اند.

 

پیشینه

کاخ سلیمانیه در بین سال‌ های ۱۲۲۵ تا ۱۲۲۷ هجری قمری به دستور فتحعلی ‌شاه قاجار و به پاس تولد سلیمان میرزا ساخته شد. این کاخ در ییلاق خوش آب و هوا در میان باغ بزرگی در نزدیکی رودخانه کرج، توسط معمار برجسته قاجار، محمدحسین خان نظام الدوله اصفهانی معروف به صدر اصفهانی، طراحی و بنا شد. شاه دستور داد تا این کاخ را برای اقامت تابستانی در باغ بزرگی بسازند. این ساختمان تاریخی و از جنس آجر است و دارای سقفی به شکل شیروانی است که به سبک معماری قاجاریه ساخته شده است.

 

بنای چند وجهی کاخ

در گذشته در اطراف این کاخ ساختمان‌های دیگری همچون ساختمان فراش‌آباد، عمارت کلاه فرنگی، عمارت کلاه گلشن، عمارت در قرمزی و باغ‌هایی به نام باغ فردوسی، شاه و انگوری نیز وجود داشته است که امروزه هیچ اثری از آن‌ها باقی نمانده است. همچنین برج ۵ طبقه‌ای نیز در ضلع شرقی برج قرار داشته که در حال حاضر تنها ویرانه‌ای از طبقه همکف آن باقی مانده است. از این مجموعه بناها تنها عمارت کوشک آن بجای مانده است.

کاخ موزه سلیمانیه

ساختمان اصلی کاخ با مساحت ۶۱۶ متر از نخستین بناهایی است که بر روی پایه ساخته شده و دارای تزیینات ارزشمندی از دوره قاجاریه که شامل دیوار نگاره، گچبری، مقرنس کاری، کاشی کاری، ازاره های سنگی، با حاشیه نقاشی و تزئینات چوبی است.

معماری کاخ

ساختمان کاخ سلیمانیه بسیار متقارن و کشیده و از لحاظ معماری نیز به نسبت ۵ به ۱ با سقف شیروانی و دارای تمامی مشخصه ‌ها و مولفه ‌های سبک معماری موجود در دوران قاجار است. تالارها، نقاشی‌ ها، آیینه ‌کاری‌ ها، قوس ‌های نیم دایره نما، سقف شیروانی، تناسبات نما و نقشه، طبقه ای بودن آن ها تنها برخی از خصوصیات بارز کاخ سلیمانیه هستند که در ترکیب نهایی و بسیار ساده ی خود و در کنار مجموعه ی ساختمان‌ ها و باغ پیرامونی خود منجر به به وجود آمدن این کاخ با شکوه و خاص شده است. باید بدانید که ساختمان کاخ سلیمانیه در کرج آجری است و نمای بیرونی آن تزیینات ویژه ‌ای ندارد.

پنجره‌های چوبی هلالی، تالاری با سقف بلند که چندین اتاق در دو سوی آن قرار دارد، ترکیب رنگ کاشی‌های فیروزه‌ای و قهوه‌ای، گچبری‌ها، سقف چوبی با تزئینات و طرح‌های زیبا، از دیگر ویژگی‌های معماری این کاخ هستند. یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این بنا که هر گردشگری را شیفته خود می‌کند، پلکان‌های فیروزه‌ای آن است که قبل از بالا رفتن از آن‌ها بی اختیار برای چند لحظه به آن‌ها خیره می‌شوید.

۲ تابلوی دیواری

شاخص ترین ویژگی کاخ سلیمانیه مربوط به ۲ تابلوی دیوارنگاره ازبنیانگذاران سلاطین قاجار است که به لحاظ نوع تصویر، تکنیک هنری و رنگهای خاص منحصر به فرد است.

نقاشیهای دیواری تالاراصلی در جبهه غربی، فتحعلی شاه به همراه ۱۴ تن از پسرانش و در جبهه شرقی سر سلسله قاجار آغا محمد خان به همراه سران ایل قاجار، که توسط عبدالله خان نقاش باشی سومین نقاش دربار به تصویر کشیده شده است.

حمام مصباح کرج

آشنایی با حمام مصباح

استان البرز تعداد قابل توجهی از جاذبه های مهم گردشگری و تاریخی را در خود جای داده که حمام مصباح، یکی از آنها است. این اثر در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۰ با شماره‌ی ثبت ۳۷۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. حمام مصباح در بافت مرکزی شهر قدیم کرج (محله مصباح) و در اطراف کاخ سلیمانیه با معماری خاص و در زیر زمین بنا گردیده است. قدمت این حمام به دوران قاجار می‌رسد و در طی تاریخ به ارائه خدمات به مردم پرداخته است.البته بسیاری از مردم کرج و گردشگران و حتی ساکنان محله مصباح شاید از وجود چنین حمامی در این منطقه بی اطلاع باشند یا اطلاعات کافی در این خصوص نداشته باشند.

 

حمام مصباح کرج

 

معماری حمام مصباح

حمام مصباح، بنایی زیبا است که با نوع معماری خود، چشم اندازی زیبا به محله مصباح داده و علاقمندان گردشگری تاریخی را به سمت خود جذب می کند. پس از ورود به این حمام تاریخی، معماری زیبای این بنا توجه را به خود جلب می کند و هنری بسیار ارزشمند در گذر تاریخ را به یاد بیننده می آورد. معماری حمام مصباح به گونه ای است که پس از درب ورودی، ۱۵ پله (حدود سه متر) را باید به سمت پایین طی کنیم تا به کف حمام برسیم.

طاق‌های گنبدی و تودرتو و دریچه‌های دایره‌ای شکل از ویژگی‌های برجسته‌ی معماری این بنا هستند. بر روی گنبدها، روزنه‌هایی قرار دارد که به نظر می‌آید علاوه بر تامین نور داخل حمام، جهت زیبایی بخشیدن به بنا نیز از آن‌ها استفاده می‌شده است. این روزنه‌ها به قدری دقیق روی گنبدها قرار گرفته‌اند که نور از آن‌ها بتواند در تمام قسمت‌ها پخش شود و روشنایی حمام را به طور کامل تامین کنند.

 

حمام مصباح کرج

 

حمام مصباح شامل قسمتهای مختلف است که از میان آنها می توان به رختکن، گرمخانه، شاه نشین و محل شستشو اشاره کرد. سربینه یا رختکن شامل یک گنبد مرکزی است که در طرفین گنبد چهار گنبد کوچک‌تر گره پوش مشاهده می‌شود. طاقچه‌های حفره مانندی در کنار حوض و رختکن نیز قرار دارد که می‌توان استنباط کرد از آنها به عنوان محلی جهت گذاشتن کفش‌های مراجعین استفاده می‌شده است. در ساختمان حمام از آجرهای ختایی به ابعاد ۵×۲۰×۲۰ سانتی متر و ملات گل آهک استفاده شده است.

 

 

 

 

 

 

کاروانسرای شاه عباسی

کاروانسرای شاه عباسی

۳۵۰ سال قبل بین سال‌های ۱۰۷۸ تا ۱۱۰۹، در زمان شاه سلیمان صفوی در ده کرج چنین کاروانسرایی ساخته شد که کم کم به عنوان مرکز شهر سازی ساختمان های زیادی اطرافش ساخته شد و کرج از اونجا کرج شد. این دیار تمدن هشت هزار ساله داره و یکی از نخستین خشت های دست ساز انسان هم در کرج کشف شد. اما این کاروانسرای ۳۰۰۰ متری با مساحت حیاط میانی ۹۰۰ متر مربع نقطه آغاز شکل گیری چهارمین شهر بزرگ ایران شد. جالبه بدونین در دوره قاجار از اینجا به عنوان پادگان و بعد هم مدرسه استفاده می کردن. کاروانسرای شاه عباسی یه بنای سنگی و آجریه و در شاهراه ابریشم قرار داشته و در سال ۱۳۵۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.

 

این کاروانسرا در ابتدای ساخت برای کاروان‌ها و مرکب‌هایشان به عنوان مکان استراحت بوده و در اوایل دوران قاجاریه تبدیل به پادگان یا قلعه نظامی شد و در اواخر دوران قاجار نیز به عنوان مدرسه (موسوم به فلاحت) از آن استفاده می‌شده‌است. ورودی کاروانسرا نیز از ایوان شمالی است. پیرامون حیاط میانی آن ۲۱ حجره ایوان‌دار برای استراحت مسافران و پنج بارانداز برای نگهداری کالا و جایگزینی همراهان و نگهبانان کاروان‌ها در نظر گرفته شده‌است در ساخت این بنا از سنگ، آجر، چوب و کاهگل استفاده شده‌است. در حال حاضر این کاروانسرا در مرکز شهر، ابتدای بلوار امامزاده حسن (ع) قرار دارد.

 

 

تاریخچه استان البرز

پیشینه استان

استان البرز محدوده جغرافیایی جدیدی است که از سال ۱۳۸۹ شمسی به طور رسمی به صورت استان در آمده است. با مطالعه تاریخچه استان البرز به آثاری از دوران باستان می رسیم که قدمت آن به بیش از شش هزار سال می رسد، در منطقه ای به نام تپه ازبکی (در شهرستان نظر آباد) کشف شده که دارای بقایای فرهنگی پیش از تاریخ و اوایل دوران تاریخی ایران از نیمه اول هزاره هفتم تا نیمه نخست هزاره اول پیش از میلاد یعنی دوران مادها است.

محوطه بسیار گسترده ازبکی دربردارنده ۱۰ تپه باستانی با ارزش می باشد که کاوش گران و باستان شناسان در سالیان اخیر ۶ تپه آن را بررسی کرده اند. به علاوه آثار باستانی دیگری نیز در سایر نقاط استان به دست آمده، که نشان دهنده آن است که این منطقه از زمان قدیم مسکون بوده است.در مورد پیشینه تاریخی شهرستان کرج منابع مکتوب، بسیار محدود است. سرزمین کرج در طول تاریخ به دلیل مجاورت با سه کانون: «سرزمین های کناره ی دریای خزر» در شمال، «سرزمین قزوین» در غرب و «ری» در شرق شاهد تحولات و حوادث زیادی بوده و بدون شک این تحولات و جریانات بر سرزمین کرج و مردمان آن تاثیرات فراوان داشته است.

دامنه سلسله جبال البرز از دیرباز به دلیل آب وهوای مناسب و رودخانه های جاری و پناهگاه های مطمئن، همیشه محل استقرار و سکونتگاه های موقتی و دائمی اقوام و گروه های مختلف بوده است . طبق اسناد و منابع تاریخی و آثاری همچون تپه های باستانی آق تپه و مردآباد در حاشیه شهر، بقایای معابد و قلعه هایی مثل: قلعه شاه دژ، قلعه دختر، قلعه کلاک، قلعه سنگ کسیل و دژهای استوار در جاده کرج-چالوس و نیز تختگاه هایی چون تخت رستم و تخت کیکاووس در جنوب کرج و دیگر آثار تاریخی و باستانی همگی گویای مسکونی بودن این سرزمین در دوران پیش از اسلام است. حمدالله مستوفی در سده هشتم هجری قمری کن و کرج را از ولایات تابع طالقان برشمرده و در ذکر رودخانه‌های عراق عجم از کوه رود نام می‌برد که ویژگی‌های آن به طور دقیق قابل تطبیق با رودخانه کرج است.

همانطور که در تاریخچه استان البرز ، براساس منابع و شواهد تاریخی، رفت و آمد کاروان ها تا پیش از حمله مغول به شهر ری از راه سگزآباد و کناره شهریار انجام می گرفت ولی در زمان حکومت مغول، راه دوم یعنی راه قزوین-کرج به ری ترجیح داده شد و آثار تاریخی بر جای مانده همچون کاروانسراها و پل ها و قلعه ها در حاشیه جاده کرج بیانگر این موضوع است. آورده شده: هلاکوخان ،نوه ی چنگیز، با گذر از این سرزمین پایگاه قدرت اسماعیلیان در الموت را نابود ساخت.

آثار تاریخی استان البرز

با مطالعه تاریخ پل صفویه این احتمال وجود دارد که در دوران حکومت صفویان پل حاضر بر روی بقایای پل قدیمی مربوط به دوره های پیش از صفویه انجام شده است. از دیگر بناهای ساخته شده در دوران صفویان می توان بنای امام زاده حسن کرج را نام برد. زمانی که آقا محمد خان قاجار در سال ۱۲۱۰، تهران را پایتخت کشور اعلام کرد، کرج به علت مجاورت با پایتخت روز به روز آبادتر و با اهمیت تر شد، طوری که می توان گفت با شکوه ترین دوران این منطقه، دوره قاجاریه و به ویژه عصر فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه بوده است.

اطلاعات موجود حاکی است که کرج مدتی جزء مازندران و زمانی قسمتی از ری بوده است و گاهی از روستاهای طالقان یا شهرستانک محسوب می شده است. تا پیش از حمله مغول رفت و آمد کاروانها بیشتر از راهی بوده که از طریق سگزآباد و شهریار به ری می رفته  است .از این دوره به بعد راه قزوین– کرج – ری به قبلی ترجیح داده شده است ولی اهمیت کرج در دوره صفوی به دلیل قرار گرفتن بر سر راه قزوین به تهران و تبریز بیشتر شده و کاروانسراها، پلها و قلعه های ایجاد شده در حاشیه این جاده به آن هویت بخشیده است.

 

از مورخین معتبری که از کرج یاد کرده، مقدسی است. وی در قرن چهارم هجری قمری از کرج به عنوان یکی از قرای ری نام برده است. در اوایل قرن هفتم هجری قمری یاقوت حموی نیز کرج را تابع ری دانسته است. در قرون میانه اسلام و پس از آن به ویژه در عهد آخرین پادشاهان صفوی که تهران مقر حکومتی دربار می شود، مسیر قزوین – کرج – تهران مورد توجه قرار می گیرد و به احتمال فراوان کاروانسرای صفوی کرج قابل انتساب به همین دوره است. باشکوهترین دوره تاریخی، دوره قاجاریه به ویژه عصر فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه بوده است. در این دوره کرج به علت همجواری با پایتخت و قرارگرفتن بر سر راه ارتباطی سلطانیه و تبریز مورد توجه سلیمان میرزا نیز بوده است. مجموعه سلیمانیه کرج به این مقطع زمانی تعلق دارد. در همین دوران سپاهیان زیادی از منطقه عبور کرده و یادداشتهایی از خود بر جای نهاده اند که برای دسترسی به اطلاعات جامع تر می توان به سفرنامه ها مراجعه کرد.

 

وجه تسمیه کرج

در جزوه ای که تحت عنوان” شناسنامه شهرستان کرج” توسط فرمانداری این شهرستان تهیه شده در مورد وجه تسمیه نام کرج چنین آمده است:

کرج از کلمه کراج به معنی بانگ و فریاد است زیرا در تپه آتشگاه و کوههای کلاک و قلعه دختر شهرستانک و بز قلعه اشتهارد در ایام تابستان برای خبر رساندن و دیده بانی آتش افروزی می شد و در موقع جنگ بدینوسیله از هجوم دشمنان با خبر می شدند، در آن روزگار ممکن است، نام کرج، کراج بوده است. در فرهنگ نفیسی کرج به معنی گوی، گریبان، چاک و شکاف آمده و آن رودخانه ایست که در کوههای شمال غربی ری جاری می شد و بلوک شهریار و ساوجبلاغ را مشروب می سازد و نام دهی است در کنار این رودخانه که پادشاهان قاجار در آنجا بناها و قصرهای عالیه برپا نموده اند. همچنین در کتب مختلف آمده، لفظ کرج از کلمه کرژ به معنی کوهپایه است.

در آخر بد نیست اضافه کنیم؛ اگر کلمه کرج را از ریشه کراج بگیریم به معنای بانگ و فریاد است که البته با سابقه تاریخی آن نیز در ارتباط است. چراکه در تپه ها و قلعه های به جا مانده، آثاری از آتش افروزی جهت خبر رسانی و دیده بانی مشاهده می شود. به این صورت که دیده بانان در مواقع جنگ از طریق آتش افروزی، مردم را از هجوم دشمنان با خبر می ساختند. آثار به جا مانده در گوشه و کنار این جلگه وسیع و در حاشیه های ارتباطی کهن، در تپه های آتشگاه کلاک، قلعه دختر شهرستانک، کوه های مراد تپه، همچنین آثار دوران اسلامی همچون برج میدانک مغولی، پل و کاروانسرای شاه عباسی و نمونه های از این قبیل، گویای استمرار استقرار در این منطقه است.