شکلات صدف
نقل می کرد؛ آن سال برای مأموریت به کشور چین رفته بودم موقع برگشت هر قدر فکر کردم برای سوغاتی چه چیزی بخرم که محصول خاص چین بوده و در ایران نایاب باشد، چیزی به ذهنم نرسید
در فرودگاه شهر “کیندائو” که قدم می زدم چشمم به یک بسته ی خیلی شیک افتاد که روی آن به انگلیسی نوشته بود؛ “شکلات صدف”
با خودم گفتم؛ این بهترین سوغاتی است و گمان نمی کنم در ایران وجود داشته باشد
دوبسته به مبلغ ۷۰ دلار خریدم در ایران آن را با خوشحالی تقدیم خانواده کردم آنها وقتی یکی از شکلات خوردند، از فرط بدمزگی آن را کنار گذاشتند
خودم هم که امتحان کردم به همان نتیجه رسیدم
عاقبت همه ی شکلاتها رو میهمان سطل زباله کردیم
